Ons verhaal in Nice!

Thuis in Parijs en nu ook in Nice

Hoe zijn we hier nu weer terecht gekomen? Een apart verhaal…

2004; een verrassingsuitje, Roger heeft iets geboekt!
Het is 5 maart, koud nog, dus lekkere truien  zijn ingepakt. Extra babyflesjes en zo meer wordt op het laatste moment nog gauw meegenomen. We zijn een jong gezin en dat is wennen; onze eerste reis met baby Robin van 9 maanden oud. Fijn dat we met de auto gaan, dan kan alles mee. Ik ben goed voorbereid. Mooi, we stappen in!
Maar dan stapt mijn schoonzus annex buurvrouw ook in. Eh???? Ietwat onzeker voel ik me wel. De autorit duurt 20 minuten en lachend zet Kathy ons af bij het vliegveld van Maastricht.
In de aankomsthal krijg ik, Chantal, precies 10 minuten om de tassen te reorganiseren.
Nog geen 2,5 uur later staat de kinderwagen op het strand, kijken we uit over de zee en gaan de truien uit. Zon, warmte. Zalig hier! We lijken te genieten van de wereld zoals nooit tevoren. Robin spartelt met blote voetjes in de kinderwagen.

2008-2016; We gaan steeds terug naar Nice en zo ook in de herfstvakantie 2016, nieuwsgierig hebben we in die week een paar appartementen bekeken maar verder geen bedoeling hierbij. Eén uur voor ons vertrek richting luchthaven zitten we nog even op datzelfde strand als in 2004. Wat is het toch zálig hier!
We krijgen op dat moment een telefoontje van een makelaar: “Sorry! Niet eerder gereageerd…. maar als we NU nog tijd hebben…”
De kans doet zich voor een ”viager” te kopen van meneer en mevrouw Faure, ze zijn inmiddels 87 en 89 maar fit als een hoentje. Meneer Fauré is fanatiek lid van Club Nautique van Nice en zwemt nog dagelijks in zee. Gedurende de jaren die komen brengen we regelmatig een bezoek aan meneer en mevrouw Fauré; we zitten dan als echte fransen om 11 uur aan de champagne en smullen Robin en Anouk van de macarons. Het zijn mooie ontmoetingen.

2024; Thuis in Nice! Aanvullend op wereldstad Parijs is het hier in Nice, aan de Franse Riviéra, rustiger en gemoedelijker. We komen hier maar wat graag. Deze zomer gaan we tussen de bedrijven en activiteiten door naar ons fijne appartement in Nice.  Soms wat klussen maar veelal ook vertoeven op het pareltje van een terras! Maar liefst 180 graden uitzicht op de zee, de oude stad en de bergen in het achterland. Zouden we nu dat eindelijk tijd hebben om een boek te lezen?

Onze ontdekkingsreis in Nice is pas begonnen!

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *